Moja tragedia :( cz.I, Wędrówka przez życie...

Dopisek: Widzę, że na wstępie muszę zaznaczyć, że broń Boże nie chodzi o to, że przestałam kochać Sebastiana, a zaczęłam Rafała lub że się zastanawiam, czy nie powinnam zostawić Sebastiana, by móc się jakoś tam związać z R. Rafała nie znam osobiście, więc o żadnym głębszym uczuciu nie może być mowy. Zawsze traktowałam i traktuję go wyłącznie jak przyjaciela i nic się nie zmieni w tej kwestii. Ja tylko zastanawiam się, czy powinnam być dalej z Sebastianem, skoro tak bardzo go krzywdzę i ranię... W tej chwili mam mętlik w głowie... Zresztą nie wszystko zależy ode mnie...

Przecież to wszystko nie powinno tak wyglądać…

Pomijam to, że znowu zaczynają się moje huśtawki nastroju i jednego dnia ze wszystkiego się cieszę i dużo śmieję, a następnego jakiś dziwny i nieuzasadniony smutek mnie ogarnia…

Pomijam to, że raz jest mi wszystko jedno - ludzie, życie, wszystko wydaje mi się bez znaczenia, a później dla odmiany zaczynam przejmować się każdą najmniejszą drobnostką i wszystko wydaje mi się na wagę złota…

Ostatnio postanowiłam kategorycznie rozstrzygnąć sprawę z Rafałem (czyli nakłonić go do zmiany sposobu, w jaki się do mnie zwraca)… Zrobiłam to bardziej dla Sebastiana niż dla siebie… Doszłam do wniosku, że żaden inny mężczyzna nie powinien się do mnie zwracać tak pieszczotliwie, skoro jestem z kimś związana i skoro nie życzyłabym sobie, żeby działo się tak w odwrotną stronę (czyli że mojego chłopaka jakakolwiek dziewczyna nazywałaby w podobny sposób). Za bardzo mi zależy na nich obu, a wiem dobrze, że niechęć i pretensje Sebastiana skierowałyby się pod jego adresem. A do tego nie mogę dopuścić… Wygląda na to, że Rafał się do mojej prośby zastosuje, chociaż zrobiło się mu przykro…

A kiedy dostałam od niego pierwszego odmiennego sms’a, opanował mnie żal i przygnębienie. Jakoś tak trudno pogodzić się z tak radykalną zmianą. Od nikogo nie słyszałam nigdy tylu pięknych słów… Wiem, że Rafał mnie za bardzo wyidealizował i zdaje się nie dostrzegać we mnie żadnych wad, ale to, co pisał, było naprawdę niezwykłe.

Wybrane sms’y i rozmowę GG, które tutaj zamieszczam, umieszczam dla siebie, żebym kiedyś mogła je sobie przypomnieć zaglądając na bloga. Nie przerażajcie się więc obszernością tej notki :).

***

„Kiciu życzę ci, aby wszystkie decyzje które podejmiesz doprowadziły cię do szczęścia! Mimo że nie znam cię za dobrze, nigdy cię na żywo nie widziałem, to i tak moja dusza i serce pragną czuć twą radość tak jasną, jak tylko słońce jasne być może! PS. Jesteś dla mnie wiosną w tym zimnym, szarym świecie!”

„Wiem, że troszkę późno, ale dzień nie minął więc jeszcze trwa twój wspaniały dzień! Więc wszystkiego naj dla jedynej koleżanki, której mogę zaufać. Ciesz się życiem, walcz z przykrością, niechaj zawsze szczęście będzie, przyjemności znajduj wszędzie. Jesteś naj… Cieszę się, że cię znam!”

„Mnie też jest przykro, ale jedno jest pewne – Papież będzie szczęśliwy jeśli i my będziemy! A nie będzie to możliwe, jeśli będziemy się smucić. Ta myśl właśnie mnie pociesza i z szacunku do tego wielkiego sercem człowieka mam zamiar nigdy nie wysuszyć swego serca, a sprawić, aby biło jeszcze mocniej!”

„Przykro mi jest, kiedy wiem, że jesteś smutna. Ja mam już powody, przez które jest mi ciężko, ale wierzę, że one są jak zamieć na pustyni i kiedy już przez nie przejdziemy, ujrzymy przepiękny ocean. Ty jesteś moim dobrym duszkiem, który wierzy we mnie. Dzięki tobie wiem, że moja wędrówka ma sens.”

„Wiesz, czasami za dużo myślę. Życie wydaje mi się takie brutalne, kiedy patrzymy na nie w pryzmacie zmartwień. Przepraszam cię, jeśli czasem zarzucam cię niejasnymi zmartwieniami. Kotku, mam nadzieję, że będziesz miała niesamowicie piękne sny, które w przyszłości staną się prawdą. Miłych snów, my butterfly.”

„Ty naprawdę jesteś dla mnie jak anioł. Z tą małą różnicą, że wiem, że ty istniejesz. Zasługujesz na więcej niż komplementy, twoje smsy znaczą dla mnie więcej niż woda czy słońce. Ty jesteś aniołem. Strasznie się cieszę, że mam z tobą kontakt. Jednak z drugiej strony rozumiem twojego chłopaka, tak więc jeśli zdecydujecie, że mam nie zwracać się do ciebie w tak subtelny sposób, to nie szkodzi, ale pamiętaj, że dopóki żyję zawsze będziesz dla mnie zapachem róż, poranną bryzą, promykiem słońca, oazą na pustyni, moim słodkim aniołkiem.”

„Jestem na baletach, moje ciało baluje lecz dusza tak bardzo potrzebuje ciebie. Słodkich chwil, księżniczko.”

„Jest fajnie, ale nie super, bo do szczęścia jest ten numer. Kiedy smutno mi i przykro, to smsa ślę do ciebie, boś ostoją mojej duszy, tyś mego serca wytchnienie.”

„Ależ Kotku znaczysz dla mnie więcej niż słońce dla dnia czy księżyc dla nocy. Dlatego mogę powiedzieć, że jesteś wyjątkowa. Nic na tym świecie nie jest w stanie wynagrodzić to, co dla mnie robisz.”

***

A oto fragment naszej pierwszej od wieków i jak na razie ostatniej rozmowy na GG:

Rafał (28-05-2005 21:21)

ja osobiście wolę słuchać wolne piosenki

Ewelina (28-05-2005 21:22)

ja lubię każde, jeżeli tylko mają w sobie coś, co mnie do nich przyciągnie

Ewelina (28-05-2005 21:22)

i co zwróci moją uwagę

Rafał (28-05-2005 21:23)

teraz sobie pomyślałem

Ewelina (28-05-2005 21:23)

tylko zbyt łatwo się wzruszam

Ewelina (28-05-2005 21:23)

i nie zawsze wychodzi mi to na dobre

Rafał (28-05-2005 21:23)

że musze coś znaczyć skoro zwróciłem na siebie uwagę

Ewelina (28-05-2005 21:24)

wiesz

Ewelina (28-05-2005 21:25)

w moim życiu zajmujesz obecnie jedną z ważniejszych pozycji

Ewelina (28-05-2005 21:25)

nawet Cię nie znam osobiście

Ewelina (28-05-2005 21:25)

a w moim sercu zagościłeś na dobre

Rafał (28-05-2005 21:26)

no nie wiem co powiedzieć

Rafał (28-05-2005 21:26)

a najciekawsze jest to

Rafał (28-05-2005 21:27)

że w większości przypadków

Rafał (28-05-2005 21:27)

kiedy źle czują się me myśli nagle

Rafał (28-05-2005 21:27)

dostaję smsa

Rafał (28-05-2005 21:27)

zgadnij od kogo

Ewelina (28-05-2005 21:28)

pozwól że nie będę zgadywała

Ewelina (28-05-2005 21:29)

ale chyba znam odpowiedź

Rafał (28-05-2005 21:29)

tak dostaje go

Rafał (28-05-2005 21:30)

od anioła niebiańskiego, od delikatnego podmuchu chłodnego wiaterku w upalnym dniu, od tęczy przepięknej, od gwiazdy najjaśniejszej

Ewelina (28-05-2005 21:30)

Rafalku

Ewelina (28-05-2005 21:30)

nie mów już nic więcej

Rafał (28-05-2005 21:31)

Ewelinko prosisz mnie o zbyt wiele

Rafał (28-05-2005 21:31)

nie jestem w stanie milczeć

Rafał (28-05-2005 21:31)

kiedy po drugiej stronie jesteś Ty

Ewelina (28-05-2005 21:31)

ale... przecież

Ewelina (28-05-2005 21:31)

ja jestem tak niepozorną

Ewelina (28-05-2005 21:32)

i wbrew pozorom tak marną istotą

Ewelina (28-05-2005 21:32)

że ciężko mi tego słuchać

Rafał (28-05-2005 21:32)

wybacz ale to co teraz napisałaś