Kobieta zmienną jest ;)

Jeszcze do niedawna byłam przekonana, że nigdy nie mogłabym prowadzić własnego bloga - dzielić się z innymi swoimi przemyśleniami, smutkami i szczęściem... Wydawało mi się, że nie mogłabym się tak uzewnętrznić i odsłonić przed nierzadko całkiem obcymi osobami... Jednak ostatnio zmieniłam zdanie i doszłam do wniosku, że chciałabym spróbować. Dla niektórych będzie to okazją do lepszego poznania mojej osoby... Poza tym w ten sposób moi znajomi i przyjaciele będą mogli dowiedzieć się o tym, co wydarzyło się w moim życiu... Niejednokrotnie nie mam okazji opowiedzieć im tego osobiście. Przyświeca mi jeszcze jeden cel... Chciałabym przeprosić wszystkich tych, z którymi z różnych powodów mogę utrzymywać kontakt tylko poprzez GG lub za pomocą poczty elektronicznej (chociaż tak na dobrą sprawę w niektórych przypadkach kontakt ten mógłby być bezpośredni), za długi okres milczenia... Wiem, że mogliście poczuć się zaniedbani i zapomniani... Ale ja nie mogłabym o Was zapomnieć, ponieważ zbyt wiele dla mnie znaczycie. Nie potrafię podać Wam wytłumaczenia zaistniałej sytuacji poza takim, że po prostu ostatnio moje myśli i uwagę pochłania jedna osoba... I dziękuję tym z Was, którzy to rozumieją i nie mają do mnie żalu i pretensji. Jesteście naprawdę cudowni i wyrozumiali... Nigdy Wam tego nie zapomnę...

Pozwólcie, że osoby, które pragnę przeprosić, wymienię wg porządku alfabetycznego, ponieważ nie potrafiłabym ustalić innej kolejności. Są to:

Adrian, Gosia, Jarek, Karol, Karolinka, Kuba, Łukasz, Maciek C., Maciek J., Maciek Ł., Marek, Mariusz, Mateusz J., Mateusz M., Michał, Piotrek, Radek, Rafał, Sławek, Tomek, Wojtek.